انا اشکر فضلکم (من از لطف شما سپاسگزارم )

 

قلبی یکنّ لکم الاحترام (قلبم مملوء از احترام به شما ست)

 

اشغلت علیک ( برایت دل نگران شدم)

 

انت اوحستنی  ( دلم برایت تنگ شده )

 

کنت فی خاطری ( به یاد تو بودم )

 

اننی اقدّر جهودکم (از تلاش ومساعی شما تقدیر می کنم)

 

اوعَ لا تقع  (بپا نیفتی )

 

انت زعلان عنی ( تو از من ناراحتی )

 

انا اتمتّع برعایتکم وکامل فضلکم  ( من از عنایات شما کاملا برخوردارم)

 

اشعر بالخجل  - احس بالخجل  ( احساس شرمندگی می کنم)

 

اسمح لی ، تسمح لی ؟ ( اجازه می دهید )

 

مامهنتُک: شغلت چیست ؟      أنا طالبٌ. من دانشجو هستم

 

فی أیّ مرحلةٍ؟ در کدام مقطع؟     فی مرحلةِ اللیسانس ( ماجیستر : فوق لیسانس ، دکتوراه ).          

 

هل العلمُ نافعٌ ؟ آیا علم مفید است؟   نعم العلمُ غِذاءُ الروح و النفس . بله دانش غذای روح و روان است .